Το χρώμα της φανέλας της είναι το λευκό, δανεισμένο από μία αγγλική ομάδα την εποχή της ίδρυσής της, ονόματι «Κορίνθιανς». Γι' αυτό αποκαλείται από τον κόσμο και τον Τύπο «Λος Μερένγκες» («Οι «Μαρέγκες») και «Λος Μπλάνκος» («Οι Λευκοί»). Άλλα προσωνύμια του συλλόγου είναι «Βασίλισσα» από το Ρεάλ και το πρόσφατο «Λος Γκαλάκτικος» («Οι Γαλαξιακοί»). Άγγλος ήταν και ο πρώτος προπονητής της Ρεάλ, ο Αρθουρ Τζόνσον.Η Ρεάλ δημιούργησε το ένδοξο όνομα που έχει στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα την δεκαετία του πενήντα επί της μακρόχρονης προεδρίας Σαντιάγο Μπερναμπέου (1943-1978). Ο παλιός ποδοσφαιριστής της Ρεάλ έφτιαξε το γήπεδο που φέρει το όνομά του σε κεντρικό σημείο της Μαδρίτης και έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία της μεγάλης ομάδας με παίκτες, όπως οι Ντι Στέφανο, Πούσκας, Χέντο και Κοπά. Τη δωδεκαετία 1954-1966 κατέκτησε 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών και 9 πρωταθλήματα Ισπανίας. Η δεύτερη πιο σπουδαία περίοδος της ιστορίας της ήταν η τετραετία 1998-2002 με τρεις κατακτήσεις Τσάμπιονς Λιγκ και παίκτες, όπως οι Ραούλ, Μιγιάτοβιτς, Σούκερ, Ρομπέρτο Κάρλος, Μοριέντες, Φίγκο και Ζιντάν.Τα τελευταία χρόνια, η ηγεσία της Ρεάλ υπό τον Φλορεντίνο Πέρεθ έδωσε βάση στο μάρκετινγκ και την εμπορική αξιοποίηση της ομάδας, με παίκτες - σταρ, όπως ο Ρονάλντο και ο Μπέκαμ και περιοδείες στην Άπω Ανατολή, που προκάλεσαν προβλήματα στην αγωνιστική της παρουσία. Η μεγάλη δύναμη του συλλόγου είναι τα χιλιάδες μέλη του, που εκλέγουν την εκάστοτε διοίκηση, η οποία θα πρέπει να δώσει μεγάλες υποσχέσεις για την ενίσχυση της ομάδας, προκειμένου να λάβει την ψήφο τους.Η αιώνια αντίπαλος της Ρεάλ είναι η Μπαρτσελόνα. Τα μεταξύ τους παιγνίδια, «Ελ Κλάσικο» τα αποκαλούν οι Ισπανοί, αποτελούν την κορωνίδα των ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων στη χώρα και προσελκύουν το διεθνές ενδιαφέρον. Από την αρχή της ίδρυσής τους, οι δύο ομάδες αντιπροσώπευαν δύο ανταγωνιστικές περιοχές της Ισπανίας, την Καστίλη και την Καταλωνία. Οι καστιλιάνοι με επικεφαλής τον Βασιλιά, ενοποίησαν την Ισπανία κι έδιωξαν τους Άραβες από την Ιβηρική, ενώ η Καταλωνία, που είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές της Ευρώπης, εκπροσωπούσε το πνεύμα της αμφισβήτησης και της ανεξαρτησίας.
Η κόντρα της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα αναζωπυρώθηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Φράνκο. Η Ρεάλ ήταν η προστατευόμενη του δικτάτορα, ενώ η Μπαρτσελόνα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Πρόκειται, όμως, για μία σχηματική προσέγγιση. Κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, ο πρόεδρος της Ρεάλ, Ραφαέλ Σάντσεθ Γκέρα, εξέχων δημοκρατικός, φυλακίστηκε και βασανίστηκε από τους εθνικιστές, όπως και άλλα μέλη της διοίκησης της ομάδας. Ο κομμουνιστής Αντόνιο Ορτέγα, που διετέλεσε για λίγο πρόεδρος της Ρεάλ, συνελήφθη από τους φρανκιστές και η τύχη του αγνοείται ακόμη και σήμερα.Από την αντίπερα όχθη, δύο διάσημοι παίκτες της Μπαρτσελόνα, ο Ζοζέ Σιμιτιέρ και ο Ρικάρντο Ζαμόρα, ήταν πιστοί οπαδοί του Φράνκο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Φράνκο χρησιμοποίησε τα μεγάλα κατορθώματα της Ρεάλ για προπαγανδιστικούς σκοπούς. Όμως και οι δύο μεγάλες ομάδες της Ισπανίας είχαν μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό τους, ασχέτως ποιος κυβερνούσε την Ισπανία.
Στην υπεραιωνόβια ιστορία της, η Ρεάλ έχει κατακτήσει πολλούς τίτλους.
Οι σημαντικότεροι:
3 Διηπειρωτικά Κύπελλα: 1960, 1998, 2002.
9 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (Τσάμπιονς Λιγκ): 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002.
2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ: 1985, 1986.
1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Κύπελλο: 2002.
31 Ισπανικά Πρωταθλήματα: 1932, 1933, 1954, 1955, 1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1972, 1975, 1976, 1978,1979,1980, 1986,1987, 1988, 1989, 1990, 1995, 1997, 2001, 2003, 2007, 2008.
17 Κύπελλα Ισπανίας: 1905, 1906, 1907, 1908, 1917, 1934, 1936, 1946, 1947, 1962, 1970, 1974, 1975, 1980, 1982, 1989, 1993.
8 Σούπερ Κύπελλα Ισπανίας: 1947, 1988, 1989, 1990, 1993, 1997, 2001, 2003.
Πηγή
